Wandelen over de "Schreve"

Wandeling net over de grens in  Frans-Vlaanderen  in de  vallei van L’Yser . Een stukje via het grensoverschrijdende  wandelnetwerk Ijzervallei  en een stukje “eigen” ontwerp. Ik had aanvankelijk  Bambecque  gekozen als vertrekpunt, maar aangezien er een “brocante” was in het dorpje en ik er mijn wagen nergens kon parkeren, reed ik maar door naar  Wylder , een dorpje wat verder dat ook op mijn parkoers lag. Hier ondervond ik geen parkeerproblemen alhoewel er op de kleine parking voor het kerkje amper plaats is voor een tiental wagens. Het piepkleine dorpje ligt zowat  halverwege tussen Cassel en Dunkerque.  Volgens Wikipedia lag het plaatsje langs de  Romeinse heerweg  die Cassel met de Noordzee verbond. In Wylder start de wandeling “ circuit du Chateau de la Briarde “. Het  Chateau de la Briarde  is een kasteel in het wat verderop gelegen  West-Cappel . In 2012 wandelde ik de “verkorte” versie van dit circuit, toen we op terugweg waren van  Crochte : “ Circuit du moulin Den Leeuw et d

Een georganiseerde wandeling vanuit het Noord-Franse Isbergues, een plaatsje gelegen in de vallei van de “Franse” Leie. De wandeltocht startte vanuit Berguette, een kleine deelgemeente van Isbergues. Het traject volgde een poosje het GR-pad: GRP Tour de la Lys. Parkoers: Startplaats Berguettes – Ham-en-Artois – Guarbecque Mijn foto’s:  Isbergues 1 mei 2019

Wandeling via het grensoverschrijdend wandelnetwerk Ijzervallei Ik startte vanuit het grens- , brouwers- en kunstenaarsdorp Watou, dat ook wel “het dorp van hoge gisting” wordt genoemd. Via de wandelknooppunten stapte ik “over de frontiere” naar Herzeele. Vanuit Herzeele wandelde ik terug naar Watou via Houtkerque. Ik stak de grens over in de Warandestraat. De Heidebeek of Ey-Becke, een riviertje dat nabij Haringe in de Ijzer uitmondt, vormt hier sedert 1677 de grens tussen België en la douce France. In 2017 wandelde ik van Roesbrugge naar Herzeele via de GR130 of GR Ijzer . Mijn verslag van deze tocht kun je hier nalezen: over de GR130 naar Herzeele . In Houtkerque pauzeerde ik eventjes bij Gisèle in het kleine volkscafé “Au Saint Eloi”. Ik bestelde er een “Picon Vin Blanc”, het drankje van de grensstreek . Gisèle verklapte mij dat ze reeds 61 jaar het café runde en dat ze dit bleef doen voor het gezelschap. Dit was haar leven. Ze houdt er niet van om alleen te zijn. Vroeger h

Wandeling door de mijnstreek in de omgeving van het Noord-Franse Lens. Her en der verspreid in het landschap van Lens liggen er nog slakkenbergen, restanten van de vroegere steenkoolmijnen. We wandelden vanuit Annay via Pont-à-Vendin naar Estevelles. Hier ligt de immense terril nr 98 van de mijn 24/25. Niemand anders dan Pierre Bachelet slaagde er in om in zijn chanson “Les Corons” het miserabele bestaan en het harde labeur van de mijnwerkers in deze streek te verwoorden. Mijn fotoreportage: Annay (FR) 24 februari 2019  Pierre Bachelet: Au nord, c’étaient les corons La terre c’était le charbon Le ciel c’était l’horizon Les hommes des mineurs de fond

Wandelen door de duinen en op het strand langs beide kanten van de Frontiere. De weerman voorspelde het beste en ook het droogste weer voor het noordwesten. Aldus trok ik naar het grensdorpje Adinkerke in het uiterste noorden van de Westhoek. Ik had een tocht voorbereid via het grensoverschrijdende wandelnetwerk aan de kust en deze op mijn GPS opgeladen. De parking van het bezoekerscentrum Duinpanne was mijn vertrekpunt. Ik stapte eerst door de Oosthoekduinen en het Calmeynbos en volgde een tijdje het kanaal Nieuwpoort-Duinkerke. Ondertussen kreeg ik een regenbui over mij heen. Ik mocht van geluk spreken want het bleef bij die ene plensbui. Bij de Maerebrug bereikte ik de grens. In een café nabij de vroegere douanepost dronk ik een koffie. Hier raakte ik het goede spoor kwijt. Het pad liep via de vroegere spoorweg door de “Dunes du Perroquet” maar ik bleef de drukke weg tussen Adinkerke en Bray-Dunes volgen. Wat verderop vond ik uiteindelijk toch een doorgang naar het duingebied

Ook vandaag was het prachtig wandelweer. Het was genieten van het deugddoende winterzonnetje. Ik had me blijkbaar wat te warm ingeduffeld want het overgrote deel van de tocht kon ik mijn jas uitlaten. De tocht vertrok van Zuytpeene, een klein dorpje nabij Cassel. Ik wandelde van Zuytpeene naar Noordpeene door de vallei van de Peenebeek. Hier tussen de twee dorpjes werd in april 1677 een veldslag uitgevochten tussen het leger van Lodewijk XIV en het leger van de Verenigde Nederlanden: de Derde Slag bij Cassel of ook de Slag aan de Peene. Het Franse leger was de overwinnaar waardoor een groot stuk van Vlaanderen aan Frankrijk werd gehecht. Hier in de Franse Westhoek herinneren nog veel plaatsnamen aan dit Vlaamse verleden. In Noordpeene kan men het “ Maison de la Bataille ” bezoeken.Vanuit Noordpeene stapte ik verder naar Buysscheure. Tussen Noordpeene en Buysscheure trekt de TGV-lijn tussen Lille en Calais en Londen een streep door het landschap. Geregeld raasde en denderde een T