Wandelen over de "Schreve"

Georganiseerde wandeling door de wandelclub van Biache-Saint-Vaast: La Balade Biachoise De wandeltocht trok door de vallei van de Scarpe en door het open, golvende landschap van deze streek ten oosten van Arras. Langs de Scarpe tussen Biache-Saint-Vaast en Arras zijn er heel wat moerassen en visvijvers. We stapten ook rond het “Lac Bleu”, een vroegere kalksteengroeve. Het meer wordt gebruikt als duikplaats en kreeg de naam “Lac Bleu” omdat de krijtondergrond voor een speciale blauwe kleur zorgt. Op de parking waren duikers zich aan het omkleden. Ook in het noorden van Frankrijk is het jachtseizoen volop bezig. Geregeld weergalmden schoten uit jachtgeweren en hier en daar zagen we groepjes jagers met hun honden door de akkers en velden struinen jagend op wild. Op weg naar Pelves werden we aangesproken door een man in een voorbijrijdende wagen. Hij raadde ons nogal nors en bazig aan om tijdens een wandeling in het jachtseizoen steeds fluorescerende kledij aan te trekken zodat men ...

Wandeling over het grensoverschrijdend wandelnetwerk Heuvelland-Monts de Flandres. Ik startte mijn tocht vanuit Westouter, een mooi dorpje in het West-Vlaamse Heuvelland, gelegen aan de voet van de heuvelrug gevormd door de Rode en Zwarte Berg. Ik kwam weldra over de “Frontiere”, zoals de grens tussen Frankrijk en België hier wordt genoemd. Het herfstzonnetje deed deugd en weldra kon ik verder wandelen in “korte” mouwen. In de verte zag ik de torens van Poperinge, het Helleketelbos, de kerk van het grensdorpje Abeele en de Mont des Cats. In het Noord-Franse dorpje Boeschepe pauzeerde ik eventjes in het café rechtover de kerk. Het was tijd voor de “apero” er was dus heel wat volk. Ik werd met een warme handdruk vriendelijk begroet door de binnenkomende klanten. Aan de voet van de Boeschepeberg staat een windmolen: de “Ondankmeulen”. In het “Estaminet de Vierpot” naast de molen kan men iets eten of drinken. Via de Boeschepeberg en de Kokereelberg stapte ik terug naar Westouter. ...

4de editie van de Rando Saint-Rieul: doorheen "Le Pays de Valois" In Trumilly, in het departement Oise, werd voor de 4de keer de “Rando Saint-Rieul” ingericht door de plaatselijke wandelclub. De tocht ging richting Duvy en Crépy-en-Valois, gelegen in het hart van het land van Valois, het huis van de hertogen van Valois. Het oude gedeelte van het stadje is door vestingen ommuurd. De terugweg ging via Séry-Magneval, waar de club een bevoorrading had voorzien. Daarna wandelden we door de vallei van de Baybelle naar Rocquemont. Het dorpje heeft een prachtig Romaans kerkje en werd gebouwd rond 1130 en later meermaals verbouwd met gotische elementen. Op het einde van de wandeling werden we nog getrakteerd op een Saint Rieul, gebrouwen in de plaatselijke brouwerij:  St Rieul Het was een mooie wandeling door het open, golvende landschap van de Valois. Mijn fotoreportage:  Trumilly 8 september 2018

Wandeling:  Circuit “Les Ruines de Champlieu”  (departement Oise) We begonnen de wandeling aan het kerkje van Orrouy, gelegen in de diep ingesneden vallei van “L’Automne”, een zijriviertje van de Oise. Het dorpje ligt een vijftiental kilometer ten zuiden van Compiègne. We parkeerden onze wagen bij de kerk. Wat verder ligt het kasteel van Orrouy dat werd gebouwd in de 15de eeuw. Het park van het kasteel is opengesteld voor het publiek en kan worden bezocht. We passeerden onderweg het gehucht Champlieu, dat op een plateau ligt aan de rand van het bos van Compiègne. Hier kan men de ruïnes van een Gallo-Romeinse site uit de 2de eeuw bezichtigen: een tempel, thermen en een theater. Het theater bood plaats aan meer dan 3000 bezoekers. De resten van deze Gallo-Romeinse site liggen langs de Romeinse weg van Senlis naar Soissons. Bordjes langs het pad waarschuwden ons dat de “jacht” bezig was. We merkten inderdaad bij een maïsveld een tiental jagers op terwijl een aantal drijver...

Het noordfranse departement Somme heeft de wandelaar heel wat te bieden. Zowel op het gebied van natuurschoon als op het vlak van cultureel erfgoed kan men heel wat ontdekken. De gelijknamige rivier stroomt door het departement van Oost naar West: van de bron in Fonsomme naar de monding in het Kanaal nabij Saint-Valéry-sur-Somme. Enkele historische steden liggen langs de Somme: Saint-Quentin, Péronne, Amiens en Abbeville. Tijdens de eerste Wereldoorlog werd nabij het stadje Péronne aan de Somme hevig gevochten en er sneuvelden meer dan een miljoen soldaten. Ook aan de Somme is de klaproos het symbool van deze strijd. De streek tussen Albert en Péronne wordt dan ook “Le Pays du Coquelicot” of “Poppy Country” genoemd. De rivier vormde ooit de grens tussen Vlaanderen en Frankrijk. Nabij Valéry-sur-Somme mondt de rivier uit in het Kanaal in de baai van de Somme. Tijdens enkele tochten heb ik de streek aan de Somme reeds kunnen verkennen. de bron van de Somme in Fonsomme (zie mij...

Wandelen in de streek ten zuiden van Valenciennes op de grens van de Hainaut en de Avesnois. Langs de GR121C in de vallei van de Ecaillon tot Ghissignies. Daarna via Salesches en Escarmain langs het riviertje “le Saint-Georges” naar Saint-Martin-sur-Ecaillon en terug naar het vertrekpunt. Het traject van Ghissignies terug naar de startplaats was een eigen creatie. De GR121C is een GR-pad in het Noorden van Frankrijk dat van West naar Oost loopt en Aubigny-au-Bac met het vestingstadje Le Quesnoy verbindt. In Aubigny-au-Bac ( Vallée de la Sensée ) sluit het pad aan met de  GR121 .  De GR121C is amper 49 kilometer lang. Bij het voorbereiden van de tocht had ik de verbinding tussen Ghissignies en Saleches uitgetekend over het traject van een vroegere spoorlijn. Toen we ter plaatse kwamen, stelden we vast dat de oude spoorwegbedding volledig overwoekerd was met struiken en bomen en volledig onbegaanbaar was. Gelukkig was er een pad parallel aan de spoorlijn. Na vijfhonderd m...

Vijftiende en laatste etappe van de GR121 van Verlincthun naar Boulogne-sur-mer. Vanuit Verlincthun kwamen we snel opnieuw tot bij de GR121. Het was nog vroeg maar de zon scheen reeds volop. Het zou een zonnige dag worden. We stapten doorheen het Forêt Domaniale de Hardelot tot bij het mooie gerestaureerde Chateau d’Hardelot. Daarna volgde het Forêt Domaniale d’ Ecault. Via de “Chemin des Juifs” trokken we door de duinen richting Equihen-Plage. Deze betonnen weg door de duinen werd tijdens de Tweede Wereldoorlog aangelegd door Joodse gevangenen om de weg naar de bunkers van de Atlantik Wall toegankelijker te maken voor het Duitse leger. Een beetje verder konden we een eerste glimp opvangen van de Côte d’Opale. We daalden via een pad door de duinen af tot bij het strand. Ondertussen hadden we ook de GR120 (GR du Littoral) vervoegd. In Equihen-Plage rustten we een eerste keer op een terras van een café-restaurant. De GR121 stopt(begint) eigenlijk in Equihen-Plage maar daarvan was ...

Veertiende (en voorlaatste) etappe van de GR121: van Montreuil-sur-Mer naar Verlincthun. Vorige week strandde onze GR121-tocht in Montreuil-sur-Mer, een vestingstadje op een boogscheut van de Côte d’Opale. We waren zo nog een 65-tal kilometers verwijderd van onze eindbestemming: Boulogne-sur-Mer. We planden twee etappes om deze afstand te overbruggen. Om niet nodeloos weg en weer te rijden naar West-Vlaanderen, reserveerden we een slaapplaats op een camping in Verlincthun. De GR121 loopt niet door het dorpje zelf, maar een paar kilometer zuidelijker. Het beloofde dus opnieuw een stevige tocht te worden. Gelukkig voorspelde de weerman geen tropische temperaturen. En inderdaad het werd niet warm want we wandelden bijna de ganse tocht in de nevel. Het leek wel een herfstdag in de maand juni. Na de middag brak het zonnetje door het grijze wolkendek. We maakten eerst een ommetje door de oude binnenstad van Montreuil. We verlieten daarvoor het GR-pad, dat enkel over de vestingen loopt. ...