GR: Ijzer (GR130) van Esquelbecq tot Bollezeele

Vervolg GR130 (GR Ijzer) door Frans- Vlaanderen: van Esquelbecq tot Bollezeele. Ik stapte terug via Zegerscappel.

Ik volgde verder de GR130 door Frans-Vlaanderen vanuit het boekendorp Esquelbecq tot eventjes voorbij Bollezeele. In Esquelbecq maakt het GR-pad eerst een ommetje via de “Mairie”, gelegen midden in een arboretum en de Britse soldatenbegraafplaats: “Esquelbecq Military Cemetery”. Bij het stationnetje ging het daarna in de richting van het gehucht “La Cloche” op het grondgebied van Zegerscappel. Hier staat langs de “Romeinse weg” vanuit Cassel een kapel gewijd aan Sint Bonaventure. Via de Chemin de la Cloche en de Rue du Peenhof loopt de GR130 verder door de Ijzervallei, parallel aan het riviertje richting Erkelsbrugge. De Ijzer is hier in feite niet veel meer dan een beek. Onderweg merkte ik de kerktoren op van Zegerscappel. Vanuit het gehucht Erkelsbrugge stapte ik verder naar Bollezeele. De boer had hier het GR-pad gewoon ingezaaid want het liep dwars door het korenveld. Op weg naar Bollezeele nabij de Ijzer passeerde ik nog een kapelletje bij een waterbron: de Source Notre Dame.

In het “Café du Centre” op de plaats van Bollezeele stopte ik een eerste maal en bestelde er een “grote” koffie. De GR had ondertussen de Ijzervallei verlaten en ik genoot van het panorama over de lager gelegen velden en akkers. Alhoewel ik wist dat Bollezeele amper op een boogscheut van de Franse kust lag, was ik toch verrast dat ik in het noorden de torens van de haven van Duinkerke en de kerncentrale van Gravelinnes kon zien. In het Zuidoosten lag het stadje Cassel boven op de heuvel. Wat verder verliet ik het traject van de GR Ijzer en begon aan mijn terugweg via Zegerscappel. Het kleine dorpje heeft het label “Village Patrimoine” en er zijn nog enkele mooie gebouwen uit het verleden te bewonderen: zoals onder andere de Sint-Omaarskerk en de Manoir d’Orval. Op weg naar Esquelbecq passeerde ik langs de “Romeinse Weg”  nog de camping Groene Veld. In de kantine genoot ik van een frisse pint. Een halfuurtje later bereikte ik opnieuw Esquelbecq. De Picon vin blanc had ik dik verdiend.

Mijn fotoreportage: Esquelbecq 15 juli 2017