Wandelen over de "Schreve"

We namen de trein van Arras naar Douai en vanuit Douai namen we dan de bus naar Lécluse. Aangezien de vroegste bus vanuit Douai naar Lécluse pas vertrok om 12h22, moesten we in Arras pas iets na elf uur de trein naar Douai nemen. We parkeerden onze wagen onmiddellijk bij het eindpunt van de tocht aan de boorden van de Scarpe in het noorden van Arras (Saint-Nicolas) en namen ruim de tijd om door de binnenstad van Arras naar het station te wandelen en de stad te verkennen. Op zaterdag is het marktdag in Arras en er was dus heel wat volk. Dit was mijn eerste kennismaking met de hoofdstad van het departement Pas-de-Calais en de eerste indruk was heel positief: een warme, gezellige stad met enkele mooie pleinen: Place des Héros en Grand’Place en zeker niet te vergeten: het stadhuis en Belfort. We startten onze tocht dus pas om halftwee in Lécluse in de vallei van de Sensée. Via Sailly-en-Ostrévent stapten we naar Boiry-Notre-Dame. Onderweg passeerden we “Les Bonnettes”: een mysterieuze

17 juni 2017: Montigny-en-Ostrévent – Lécluse (FR) (GR121) (30 km) Om 6h39 busje in Lecluse naar Douai en dan vanuit Douai de trein naar Montigny-en-Ostrevent. De chauffeur zette ons af bij het station alhoewel dit geen officiële halte was van deze buslijn. Mijn fototoestel had ik op de bus vergeten. Dus heb ik dan maar foto’s genomen met de smartphone. In Montigny eerst een koffietje in de bar/tabac bij het station en dan op weg. Vanuit Montigny-en-Ostrévent wandelden we eerst in zuidelijke richting via Lewarde en Bugnicourt tot Aubigny-au-Bac. In Lewarde lieten we definitief de mijnstreek van “le Nord” achter ons. De GR121 passeert niet tot bij het “ Centre   historique   Minier ” maar wij verlieten toch eventjes het GR-pad om tot bij deze site te komen. Ik had een vreemd gevoel om deze vroegere mijnsite te ontdekken in een vredige, agrarische regio ver weg van de cités van Arenberg en Pecquencourt.  Merkwaardig is dat de mijnstreek in het noorden van Frankrijk zich van B

Door de bossen en de vroegere mijnstreek van “le Nord” en het “Parc naturel Scarpe-Escaut”. Het werd een heel “speciale” dag. De geplande 35 kilometer werden er uiteindelijk 45. De treinrit van Montigny naar Raismes kregen we cadeau van de SNCF want de batterijen van de controleur waren “plat”, een cadeau van ruim 10€. We wandelden over kaarsrechte dreven door de bossen van Saint-Amand-les-Eaux en Marchiennes en over enkele terrils: in Raismes met panorama over “Mare à Goriaux” en over de Terril de Rieulay. Er was een mooie passage door de vroegere cités van Arenberg en een stukje over de bekendste kasseistrook van Paris-Roubaix met de mythische naam: ” La Drève des Boules d’Hérin”. Deze kasseistrook is bij ons beter gekend als de strook van het Bos van Arenberg.  Ik vraag me af welke adrenalinestoot de renners hier voelen wanneer zij het bos in “duiken” en zich door de menigte van joelende supporters wringen. Dit moet volgens mij enorm zijn: iets voor de echte kampioenen. Bij het